Derde week achter de rug

Wat gaat de tijd eigenlijk snel! Mijn dagen zijn vaak druk en vol waardoor ik het gevoel heb dat de dagen voorbij vliegen. Al voel ik mij deze week niet echt lekker en begin ik ziek te worden, dus deze week mag snel voorbij gaan.

Dinsdag zijn wij eerst langs één van de scholen geweest om naar onze bibliotheek te gaan en daar de boel in te richten.
Leoni en ik waren eerst samen en tilde de tafels naar de plaats waar wij ze wilde hebben. Toch waren wij nog niet helemaal tevreden, omdat de tafels erg hoog waren. Ze kwamen zelfs bij mij tot aan mijn hals, laat staan bij de kinderen die 2 tot 3 keer zo klein zijn als ik.
Even later kwam onze begeleider binnen en dacht hetzelfde over de tafels als wij, dus hebben wij de conciërge lief aangekeken met de vraag of wij andere tafels mochten gebruiken die wij hadden zien staan in de school. Dit was geen enkel probleem en hij wilde zelfs helpen met tillen. Het waren nogal veel tafels die de ruimte uit moesten. Uiteindelijk hebben wij een eind resultaat zoals wij graag willen zien. Helemaal blij met onze bibliotheek. Laat het ontvangen van de kinderen hier maar beginnen! We zijn daarnaast ook hard bezig om creatief te zijn en de ruimte te versieren met onder andere een alfabet in het Engels met tekeningen en woorden.
Na het inrichten van de bibliotheek zijn we naar de andere school gegaan om een les bij te wonen en samen met de kinderen (groep 1) Engels te lezen.

Woensdag was dan eindelijk de dag waar wij lang op hebben gewacht. We mochten meelopen met social workers bij huisbezoeken en andere taken. Helaas werden de huisbezoeken geannuleerd. Dit is nog wel erg wennen hier in Afrika. Er worden afspraken gemaakt, maar deze worden ook vaak weer afgezegd. Je moet dus wel erg flexibel zijn en je makkelijk kunnen aanpassen.
We hebben vandaag dus veel administratie gedaan en kennis gemaakt met de verschillende managers en collega's van verschillende afdelingen binnen social work.
We hebben in verschillende dossiers mogen kijken van zaken die momenteel spelen bij kinderen. Erg heftig om dit te lezen. Ik ben sprakeloos van wat er zich allemaal afspeelt in die kleine woningen en bij de kinderen die je op straat ziet lopen. Volgende week zouden er wel huisbezoeken plaatsvinden om ons ook kennis te laten maken met deze situaties, omgeving en mensen uit de townships van Khayelitsha (weer een andere wijk/ township waar wij ook werkzaam zijn).
In de avond zijn wij lekker een hapje gaan eten met de vader van Leoni en zijn vriendin, want zij zijn deze week in Kaapstad.

Donderdag moesten wij op eigen vervoer naar stage toe. Gelukkig konden wij meerijden met andere meiden die wij kennen en die ook naar onze stage toe gingen. Leoni en ik hadden een klas en daarvoor activiteiten voorbereid. We kregen groep 5 en 6. Dit waren uiteindelijk wel 70 kinderen. Erg lieve kinderen en ze deden goed hun best om te luisteren en mee te doen aan de activiteiten, maar eigenlijk was de groep veel te groot waardoor de activiteiten lastiger gingen. Het is lastig om overzicht te houden met z'n tweeën over 70 kinderen die je nog niet kent en waar je de naam dus niet van weet. Het was die dag ook erg warm, dus zijn wij op tijd gaan stoppen en hebben de kinderen naar huis gestuurd om half 4. Ondanks de grote groep was het wel erg gezellig. De kinderen zijn super aardig en behulpzaam. Toch komt het juffie in mij weer naar boven als ik voor een groep sta.

Vrijdag hebben Leoni en ik, haar vader en zijn vriendin meegenomen naar onze scholen en zijn wij door onze wijk gereden om hen te laten zien waar wij werken. De scholen zien er in vergelijking met de wijk goed uit. Het blijft indrukwekkend om in deze wijk te rijden. Je moet altijd bedenken dat je de ramen dicht houdt en de deuren op slot doet. Dit werd ons verteld om te doen, omdat er vaak genoeg voorkomt dat jouw waardevolle spullen uit je auto gehaald worden tijdens het stoppen bij een stoplicht. Bizar idee eigenlijk dat dit kan gebeuren. Dat is dat stukje vrijheid wat je inlevert als je hier tijdelijk woont. Maar tot nu toe is er nog niks geks gebeurd en zijn wij altijd goed op onze hoede.

Zaterdag zijn wij samen met de vader van Leoni en zijn vriendin de hele dag op pad geweest. Een super geslaagde dag waar wij veel gezien en gedaan hebben. We zijn de auto ingestapt en naar Boulders beach gereden, ook wel pinguïn strand genoemd. We hebben hier lekker even rondgelopen en veel foto's gemaakt. Daarna zijn wij doorgereden naar Cape Point en deze berg zijn wij omhoog gelopen. Een heel stuk, maar dan heb je wel prachtig uitzicht over het zuidelijkste deel van Kaapstad. Daarna zijn wij doorgereden naar Kaap de Goede Hoop en hebben daar mooie foto's gemaakt van de omgeving en heerlijk gezeten om tot rust te komen. Wat een prachtig uitzicht wel niet met je kan doen. Het was een super leuke, gezellige en prachtige dag!

Vandaag (zondag) maar lekker even ontspannen en lekker naar het strand gaan en niks doen.
Morgen begint de werkweek weer opnieuw en gaan we er weer hard tegenaan.

Tot zover mijn derde week. Tot snel ;-)