Genieten!!

We gaan weer een nieuwe stageweek in, maar voordat ik hieraan begon heb ik eerst een heerlijk weekend achter de rug!

Vrijdag waren wij een heerlijk dagje vrij. Wij werken van maandag t/m donderdag, dus wij hebben een lang weekend!
Voordat mijn vrije dag kon begonnen, is mijn nachtrust flink verstoord door een enorme kakkerlak die het nodig vond om in mijn kamer te verblijven. Jeetje wat ging mijn hart tekeer. Ik hoorde steeds gerommel en dacht eerst dat dit buiten was, maar toen ik mijn telefoonlampje in mijn kamer scheen, zag ik wat lopen en schrok ik mij rot. Voordat ik het wist zat dat beest op mijn muur en sprong het in mijn bed. Nou Tamara sprong natuurlijk direct uit haar bed om het licht aan te doen. Ik zat in dubio.. Moest ik Leoni wakker maken om mij te helpen, want ik ben niet echt een heldin met insecten of los ik het zelf op. De keuze was vrij vlot gemaakt toen ik mij bedacht dat als ik weg zou gaan.. ik het beest kwijt zou kunnen raken. Ik keek rond in mijn kamer op zoek naar iets waar ik het in kon doen en het raam uit kon gooien. Ik vond een doosje en zo gezegd, zo gedaan. Ik heb natuurlijk de rest van de nacht niet meer kunnen slapen en alleen maar om mij heen gekeken.

Wij wilde vandaag rond 10.00 vertrekken naar het strand met de trein (dit keer de juiste tickets gekocht) en daar hebben wij heel wat uren gelegen. De zee is hier prima te doen als je eenmaal door bent. Ik ben nogal een koukleum, dus het begin is altijd fris voor mij.
Wat een prachtig wit strand met een mooie blauwe zee. Hier kan ik mijn weekenden wel doorbrengen. Wij willen de volgende keer misschien naar een ander strand gaan (ze hebben hier veel stranden achter elkaar liggen) om te kijken hoe het daar is. Bij Muizenberg kan het soms best hard waaien namelijk.
Toen wij het strand op kwamen lopen viel ons die rode vlag al op die wij de vorige keer ook zagen hangen. We zaten nog grapjes te maken dat er haaien gespot zijn, maar dit bleek dus echt zo te zijn. Een rode vlag betekend dat er haaien in de buurt zijn. De laatst gespotte haai was één dag eerder. Dit is eigenlijk best spannend, maar toch wilde wij lekker de zee in. Wel hebben wij gelet om niet te diep te gaan.
Na uren in de zon gelegen te hebben (deze keer heel goed ingesmeerd), zijn wij naar ons huis gegaan. Toch is zo'n trein rit best spannend als je mensen naast je hebt zitten die je steeds bekijken en tegen je beginnen te praten. We zijn dus blij als we de trein uit zijn en in ons eigen huisje zijn.

De volgende dag (zaterdag) zijn wij naar de waterfront geweest. We zijn eerst met de trein naar Kaapstad centrum gegaan en daar hebben wij voor het eerst een bus gepakt. Het is ons opgevallen dat wij nogal een onderwerp van een gesprek kunnen zijn. We worden veel bekeken en besproken.
Voordat wij een bus konden pakken, moesten wij eerst een ov-kaart kopen en daar geld op zetten. Dit was best en uitdaging, want wij begrepen niet helemaal wat er bedoeld werd. Er werd steeds gewezen naar de overkant van de straat om daar een kaart te kunnen kopen. Wij zijn daar naartoe gelopen, maar er kwamen al gauw veel mannen op ons af die ons aardig probeerde te helpen, maar wij vonden dit nogal storend. Ze zeiden allemaal wat anders en lieten ons niet uitpraten waardoor ze niet wisten wat wij bedoelde. We zijn toen maar verstandig weggelopen en weer terug naar de kiosk gegaan om daar nog eens te vragen waar wij een ov-kaart konden kopen. Nadat dit gelukt was, zijn wij naar de halte gelopen om daar de bus te pakken.
Ik moet zeggen dat de bushaltes hier in Kaapstad goed geregeld zijn. Alles is overdekt en de bus stopt direct voor de halte. Er gaan dan drie schuifdeuren van de halte en van de bus open, zodat je direct in kan stappen. Best wel luxe als je het mij vraagt.
De busrit is verder helemaal goed gegaan en wij zijn goed aangekomen op plaats van bestemming.
Wat een onwijs groot shoppingcenter hebben zij daar. Weet ik gelijk waar ik heerlijk kan winkelen!
Voordat wij zijn gaan wandelen en shoppen, hebben wij eerst geluncht. Daarna hebben wij gewandeld langs de haven, winkels bezocht en gekeken naar allerlei muziekbandjes op straat. Een leuke en geslaagde dag dus.

Zondag wilde wij weer naar het strand toe en hebben wij de trein gepakt naar Muizenberg. Eenmaal daar aangekomen hadden wij al een klein beetje spijt... Wat een wind en wat is dat fris. Dit zal lastig voor te stellen zijn, omdat de temperaturen in Nederland veel lager liggen dan hier, maar als je de hele dag warmte gewend bent kan een wind best fris zijn. Toch zijn wij doorgelopen naar het strand en hoopte dat het wel mee zou vallen. Er waren alleen mensen aan het surfen, maar geen mensen op het strand aan het zonnen. Wij hebben toen een warm kopje thee en koffie gedronken en zijn weer teruggegaan naar ons huis.
Kortom een heerlijk relaxed weekend.

Maandag begon onze werkweek weer en hebben wij een meeting gehad met onze supervisor. Zij is werkzaam als 'social worker' in Kaapstad en doet voornamelijk huisbezoeken bij gezinnen thuis. Zij begeleidt gezinnen in de opvoeding en kijkt of de leefomstandigheden voor de kinderen veilig en goed genoeg zijn om op te kunnen groeien. We hebben een goed en leuk gesprek met haar gehad en wij zijn erg positief. We gaan aankomende woensdag een dag met haar meelopen. We zullen dan op huisbezoek gaan. Dit is voor mij het echte werk en daarom kan ik ook niet wachten om hiermee te beginnen.
Dit betekent dat Leoni en ik beide op drie soms vier verschillende locaties met verschillende activiteiten bezig zijn. Hopelijk niet te veel, maar dat gaan wij ontdekken. Ik heb er in ieder geval super veel zin in.
Aan het eind van de middag hadden wij een afspraak om een auto te huren voor de tijd dat wij hier verblijven. Dit in verband met onze veiligheid en het heen en weer rijden tussen de verschillende locaties. Nu worden wij steeds opgehaald en weggebracht door onze begeleider, maar dat is soms best lastig wanneer je iets anders wilt plannen. Hij moet namelijk meerdere stagiaires ophalen en wegbrengen en daarom moet onze planning aangepast worden aan het zijne.
Ook zullen wij met een eigen auto veel meer zien en kunnen dan heerlijk onze eigen weg gaan en het land verkennen. Voor degene die zich stiekem een beetje zorgen maken... We zullen altijd met de deur op slot en gesloten ramen rijden ;-)
We horen veel goede en bruikbare tips over het auto rijden. Het is nogal chaotisch op de weg en de verkeersegels dienen als richtlijn, niet als regel om je daar aan te houden. Er wordt dus door rood gereden en wie het eerst komt, wie het eert voor mag gaan.
Ik zie het als een uitdaging en heb er veel zin in. Vooral om mee te maken hoe het is om aan de linkerkant te rijden en aan de rechterkant van de auto te zitten. De auto is pas vanaf 7 maart beschikbaar, dus we zullen nog even geduldig moeten zijn.

Voor zover mijn blog. Veel lees plezier en tot snel.
Liefs, Tamara