Oeps.. Tijdje geleden alweer!
Blijf op de hoogte en volg Tamara
07 April 2017 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog plaatste. Ik heb in de tussentijd niet stil gezeten hoor, maar ik ben veel op pad geweest en vergat vaak om een nieuwe blog te schrijven!
De BBQ na afloop van het festival was een enorm succes. Veel mensen (bekende, maar ook onbekende voor mij) kwamen naar ons huis. zelf mensen die niemand kende en eigenlijk op een verkeerd feestje waren, hadden het naar hun zin en bleven hangen.
Uiteindelijk kwamen onze begeleiders van stage ook gezellig langs en aten en dronken een drankje met ons mee. Om 00.00 zijn we met z'n allen gaan stappen, waar het ook weer enorm gezellig was. Helaas af en toe vervelende mensen, waardoor wij vertrokken naar een andere club om daar verder te gaan.
Het weekend hebben wij het verder rustig aan gedaan. Wij zijn zondag nog naar Mzoli's geweest. Dat is een feest in de township van Philippi waar je je eigen drinken mee moet nemen, vlees koopt dat zij voor jou op de BBQ doen en waar heerlijke muziek is en veel gedanst wordt. Omdat het een feest in in een township, nam ik niks aan waardevolle spullen mee. Alleen mijn geld, maar dat stopt ik gewoon in mijn bh.
Na afloop was het te druk voor de uber om door de chaos van mensen en auto's heen te komen, dus hebben wij een grote taxibus genomen. Dit zou ik nooit gedaan hebben als ik met minder mensen was, maar we waren uiteindelijk met 18 mensen. Dus kan je voorstellen... 18 mensen in een taxibusje.. Ja dat werd behoorlijk proppen!
Daarna begon onze stageweek weer. Wij hebben heerlijk gewerkt op de scholen en een flink vertrouwen opgebouwd bij de kinderen. Het is zo leuk om te zien dat als zij jou zien aankomen dat ze enthousiast worden en gelijk naar je toe rennen om te knuffelen en kusjes te geven.
Wij geven iedere maandag les aan de hele groep en doen activiteiten met bijna 80 kinderen. Dit doen wij vaak samen met een andere collega of met onze begeleider. Die maandag hebben wij spelletjes gedaan dat wij in Nederland ook vaak doen, namelijk "moordenaartje" maar daar hebben wij "sleepie" van gemaakt en Anna Maria koekoek. Het is soms nog best lastig om een spel uit te leggen dat voor ons zo simpel is, maar dat zij helemaal niet kennen. Het is dan ook hilarisch om te zien hoe de kinderen dat de eerste keer oppakken. Na enkele voorbeelden, begrepen de kinderen het en ging het goed. De kinderen waren bekend met het spel Anna Maria koekoek, alleen noemen zij het Lijnbal. Het principe van het spel is het zelfde alleen tellen zij af in plaats van "Anna Maria koekoek'te roepen.
De woensdag zijn wij naar het social development kantoor geweest waar wij iedere week werken, maar daar moesten wij om 12.00 weer weg. Er is momenteel een hoop gaande in Kaapstad waaronder dus de ontevredenheid van de social workers. Er is 3 weken lang gestaakt en zijn er veel protesten geweest. Die middag zouden er weer een protesten zijn, waardoor het niet veilig was voor ons.
Dan merk je dat je in een vreemd land bent waar je niet goed doorhebt wat je wel en niet kan qua veiligheid. Gelukkig zijn de mensen met wie wij werken altijd erg beschermend en nemen liever geen risico's.
De rest van de week hebben wij veel aan school gewerkt in een cafeetje bij ons in de buurt. Helaas is het te druk in ons huis om daar te werken. Momenteel leven wij met 11 mensen en is rekening houden met elkaar erg lastig lijkt wel. Er wordt tot 06.00 in de ochtend keiharde muziek gedraaid, niet iedereen doet de afwas, mensen laten de badkamer en wc vies achter en er zijn genoeg problemen over de elektriciteit. Iedereen koopt elektriciteit en daarvoor heb ik een lijstje opgehangen met de namen van alle mensen die hier wonen. Wanneer het op is, koopt de eerstvolgende nieuwe elektriciteit. Helaas doet niet iedereen dit even eerlijk en komt niet iedereen aan de beurt. Daarom hangt er een bepaalde sfeer momenteel.. Leoni en ik kunnen het goed met iedereen vinden en proberen ons aan de regels te houden en daarbij niet al te moeilijk te doen over dingen, maar dat is soms best lastig. Daarom werken wij graag in een cafeetje wanneer wij rustig voor school werken.
Vrijdag zijn wij samen naar Robbeneiland geweest. Wat een indrukwekkend verhaal schuilt daarachter. Het weer was helaas niet zo best en het regende die dag, maar we hebben het toch naar ons zin gehad. We zijn met de boot vanaf de waterfront vertrokken naar Robbeneiland en vanaf daar weer terug. Wauw wat een wind en een hoge golven op zee.. Wij waren er behoorlijk misselijk van en konden ons nog net goed houden om verder te kunnen. Wij hadden ons daar een beetje in vergist, maar toch ook weer veel gelachen! Op Robbeneiland kregen wij een tour met de bus over het hele eiland. Wij zijn in verschillende cellencomplexen geweest en dus ook die van Nelson Mandela en hebben veel gehoord over de geschiedenis van het eiland.
In mijn hoofd was het eiland kleiner, maar het is best een groot eiland waar nu ook gewoon mensen wonen. Niet veel, omdat het erg moeilijk is om je boodschappen te doen enz. Die mensen zullen iedere keer met de boot naar het vaste land moeten 45 minuten heen en 45 minuten terug om boodschappen te doen.
Zaterdag 1 april zijn wij met een oud huisgenootje de stad in geweest en naar de 'Longstreet' gegaan om te gaan stappen. Wij hebben een uber heen en terug genomen en dat is heel goed gegaan. Het was een gezellige avond!
Zondag zijn Leoni en ik een beetje op tijd opgestaan om naar Chapmans Peak te rijden. Dat is een route langs de kust dat omhoog gaat langs de bergen. Mensen komen hier om te wandelen, genieten van het uitzicht en om te picknicken. Wij zijn dus heerlijk wezen picknicken. Tijdens het rijden zagen wij dat er paardwedstrijden bezig waren. Ik wilde daar graag even een kijkje nemen, dus de auto aan de kant en heerlijk genieten van het mooie weer en de paarden.
Daarna hebben wij onze weg weer vervolgt en kwamen wij na 5 uur rondrijden en wandelen weer thuis.
De nieuwe week begon weer, maar de kinderen hadden vakantie. Toch zouden wij aan de kinderen die dat graag wilde aanwezig zijn op de school om daar wat te doen met de kinderen. Helaas werd er wat afgesproken, maar kon dit niet waargemaakt worden en hebben wij alleen woensdag gewerkt op het social development kantoor.
Leoni en ik hebben een gesprek bijgewoond waarbij een pleegmoeder de zorg voor 3 kinderen op zich heeft genomen. Er spelen veel problemen in dat gezin en dat liep zo op dat de pleegmoeder het niet meer zag zitten. Leoni en ik zaten bij dat gesprek om voornamelijk de mensen te observeren. Er wordt vooral Xhosa gesproken met af en toe een woordje Engels. Achteraf wordt dan alles vertaald voor ons. Het is best vermoeiend om een gesprek van anderhalf uur te volgen terwijl je de taal niet beheerst, maar ik heb veel kunnen leren van de observaties die ik gedaan heb.
Gisteren hebben wij een safari gedaan in het Aquila safari park. Wij zijn daar naartoe gereden en het was een lange rit van ruim 2 uur heen en ruim 2 uur terug. Je rijdt een prachtige route waardoor de tijd reuze mee viel en ik kon heerlijk lange stukken rijden wat ik altijd leuk vind om te doen! Eenmaal aangekomen op bestemming werden wij ontvangen met een glaasje drinken. Daarna hebben hebben ons gemeld bij de receptie en even op een terrasje gezeten voordat wij gingen lunchen. Het was een heerlijk lopend buffet! Ik had echt even een hotelvakantie gevoel haha!
Daarna zijn wij met ongeveer 20 personen in een grote open auto gestapt en op pad gegaan om de 'Big 5' te spotten. Wij hebben 4 van de 'Big 5' gezien en nog een heleboel andere dieren. Het was dus echt een succes kan ik zeggen.
Vanavond zouden Leoni en ik gaan slapen in de township Phillipi, omdat wij graag wilde meemaken en zien hoe de mensen daar leven. Super spannend, maar ook super veel zin in! Helaas zijn er momenteel veel protesten bezig, omdat het land de president weg wilt hebben. Wij hebben dit "slaapfeestje" dus moeten afzeggen en verplaatsen.
Tot zover weer mijn blog! Liefs, Tamara
De BBQ na afloop van het festival was een enorm succes. Veel mensen (bekende, maar ook onbekende voor mij) kwamen naar ons huis. zelf mensen die niemand kende en eigenlijk op een verkeerd feestje waren, hadden het naar hun zin en bleven hangen.
Uiteindelijk kwamen onze begeleiders van stage ook gezellig langs en aten en dronken een drankje met ons mee. Om 00.00 zijn we met z'n allen gaan stappen, waar het ook weer enorm gezellig was. Helaas af en toe vervelende mensen, waardoor wij vertrokken naar een andere club om daar verder te gaan.
Het weekend hebben wij het verder rustig aan gedaan. Wij zijn zondag nog naar Mzoli's geweest. Dat is een feest in de township van Philippi waar je je eigen drinken mee moet nemen, vlees koopt dat zij voor jou op de BBQ doen en waar heerlijke muziek is en veel gedanst wordt. Omdat het een feest in in een township, nam ik niks aan waardevolle spullen mee. Alleen mijn geld, maar dat stopt ik gewoon in mijn bh.
Na afloop was het te druk voor de uber om door de chaos van mensen en auto's heen te komen, dus hebben wij een grote taxibus genomen. Dit zou ik nooit gedaan hebben als ik met minder mensen was, maar we waren uiteindelijk met 18 mensen. Dus kan je voorstellen... 18 mensen in een taxibusje.. Ja dat werd behoorlijk proppen!
Daarna begon onze stageweek weer. Wij hebben heerlijk gewerkt op de scholen en een flink vertrouwen opgebouwd bij de kinderen. Het is zo leuk om te zien dat als zij jou zien aankomen dat ze enthousiast worden en gelijk naar je toe rennen om te knuffelen en kusjes te geven.
Wij geven iedere maandag les aan de hele groep en doen activiteiten met bijna 80 kinderen. Dit doen wij vaak samen met een andere collega of met onze begeleider. Die maandag hebben wij spelletjes gedaan dat wij in Nederland ook vaak doen, namelijk "moordenaartje" maar daar hebben wij "sleepie" van gemaakt en Anna Maria koekoek. Het is soms nog best lastig om een spel uit te leggen dat voor ons zo simpel is, maar dat zij helemaal niet kennen. Het is dan ook hilarisch om te zien hoe de kinderen dat de eerste keer oppakken. Na enkele voorbeelden, begrepen de kinderen het en ging het goed. De kinderen waren bekend met het spel Anna Maria koekoek, alleen noemen zij het Lijnbal. Het principe van het spel is het zelfde alleen tellen zij af in plaats van "Anna Maria koekoek'te roepen.
De woensdag zijn wij naar het social development kantoor geweest waar wij iedere week werken, maar daar moesten wij om 12.00 weer weg. Er is momenteel een hoop gaande in Kaapstad waaronder dus de ontevredenheid van de social workers. Er is 3 weken lang gestaakt en zijn er veel protesten geweest. Die middag zouden er weer een protesten zijn, waardoor het niet veilig was voor ons.
Dan merk je dat je in een vreemd land bent waar je niet goed doorhebt wat je wel en niet kan qua veiligheid. Gelukkig zijn de mensen met wie wij werken altijd erg beschermend en nemen liever geen risico's.
De rest van de week hebben wij veel aan school gewerkt in een cafeetje bij ons in de buurt. Helaas is het te druk in ons huis om daar te werken. Momenteel leven wij met 11 mensen en is rekening houden met elkaar erg lastig lijkt wel. Er wordt tot 06.00 in de ochtend keiharde muziek gedraaid, niet iedereen doet de afwas, mensen laten de badkamer en wc vies achter en er zijn genoeg problemen over de elektriciteit. Iedereen koopt elektriciteit en daarvoor heb ik een lijstje opgehangen met de namen van alle mensen die hier wonen. Wanneer het op is, koopt de eerstvolgende nieuwe elektriciteit. Helaas doet niet iedereen dit even eerlijk en komt niet iedereen aan de beurt. Daarom hangt er een bepaalde sfeer momenteel.. Leoni en ik kunnen het goed met iedereen vinden en proberen ons aan de regels te houden en daarbij niet al te moeilijk te doen over dingen, maar dat is soms best lastig. Daarom werken wij graag in een cafeetje wanneer wij rustig voor school werken.
Vrijdag zijn wij samen naar Robbeneiland geweest. Wat een indrukwekkend verhaal schuilt daarachter. Het weer was helaas niet zo best en het regende die dag, maar we hebben het toch naar ons zin gehad. We zijn met de boot vanaf de waterfront vertrokken naar Robbeneiland en vanaf daar weer terug. Wauw wat een wind en een hoge golven op zee.. Wij waren er behoorlijk misselijk van en konden ons nog net goed houden om verder te kunnen. Wij hadden ons daar een beetje in vergist, maar toch ook weer veel gelachen! Op Robbeneiland kregen wij een tour met de bus over het hele eiland. Wij zijn in verschillende cellencomplexen geweest en dus ook die van Nelson Mandela en hebben veel gehoord over de geschiedenis van het eiland.
In mijn hoofd was het eiland kleiner, maar het is best een groot eiland waar nu ook gewoon mensen wonen. Niet veel, omdat het erg moeilijk is om je boodschappen te doen enz. Die mensen zullen iedere keer met de boot naar het vaste land moeten 45 minuten heen en 45 minuten terug om boodschappen te doen.
Zaterdag 1 april zijn wij met een oud huisgenootje de stad in geweest en naar de 'Longstreet' gegaan om te gaan stappen. Wij hebben een uber heen en terug genomen en dat is heel goed gegaan. Het was een gezellige avond!
Zondag zijn Leoni en ik een beetje op tijd opgestaan om naar Chapmans Peak te rijden. Dat is een route langs de kust dat omhoog gaat langs de bergen. Mensen komen hier om te wandelen, genieten van het uitzicht en om te picknicken. Wij zijn dus heerlijk wezen picknicken. Tijdens het rijden zagen wij dat er paardwedstrijden bezig waren. Ik wilde daar graag even een kijkje nemen, dus de auto aan de kant en heerlijk genieten van het mooie weer en de paarden.
Daarna hebben wij onze weg weer vervolgt en kwamen wij na 5 uur rondrijden en wandelen weer thuis.
De nieuwe week begon weer, maar de kinderen hadden vakantie. Toch zouden wij aan de kinderen die dat graag wilde aanwezig zijn op de school om daar wat te doen met de kinderen. Helaas werd er wat afgesproken, maar kon dit niet waargemaakt worden en hebben wij alleen woensdag gewerkt op het social development kantoor.
Leoni en ik hebben een gesprek bijgewoond waarbij een pleegmoeder de zorg voor 3 kinderen op zich heeft genomen. Er spelen veel problemen in dat gezin en dat liep zo op dat de pleegmoeder het niet meer zag zitten. Leoni en ik zaten bij dat gesprek om voornamelijk de mensen te observeren. Er wordt vooral Xhosa gesproken met af en toe een woordje Engels. Achteraf wordt dan alles vertaald voor ons. Het is best vermoeiend om een gesprek van anderhalf uur te volgen terwijl je de taal niet beheerst, maar ik heb veel kunnen leren van de observaties die ik gedaan heb.
Gisteren hebben wij een safari gedaan in het Aquila safari park. Wij zijn daar naartoe gereden en het was een lange rit van ruim 2 uur heen en ruim 2 uur terug. Je rijdt een prachtige route waardoor de tijd reuze mee viel en ik kon heerlijk lange stukken rijden wat ik altijd leuk vind om te doen! Eenmaal aangekomen op bestemming werden wij ontvangen met een glaasje drinken. Daarna hebben hebben ons gemeld bij de receptie en even op een terrasje gezeten voordat wij gingen lunchen. Het was een heerlijk lopend buffet! Ik had echt even een hotelvakantie gevoel haha!
Daarna zijn wij met ongeveer 20 personen in een grote open auto gestapt en op pad gegaan om de 'Big 5' te spotten. Wij hebben 4 van de 'Big 5' gezien en nog een heleboel andere dieren. Het was dus echt een succes kan ik zeggen.
Vanavond zouden Leoni en ik gaan slapen in de township Phillipi, omdat wij graag wilde meemaken en zien hoe de mensen daar leven. Super spannend, maar ook super veel zin in! Helaas zijn er momenteel veel protesten bezig, omdat het land de president weg wilt hebben. Wij hebben dit "slaapfeestje" dus moeten afzeggen en verplaatsen.
Tot zover weer mijn blog! Liefs, Tamara
